تحلیل عوامل بحران در ورزش همگانی

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل بحران­ در ورزش همگانی ایران بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل مدیران و متخصصان حوزة ورزش همگانی و اعضای هیأت علمی ‌رشته­ های تربیت ­بدنی دانشگاه­ های کشور به تعداد تقریبی ۱۳۰۰ نفر بود، که با استفاده از جدول مورگان 300 نفر به‌‌طور تصادفی برای نمونة تحقیق برگزیده شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ 60 سؤالی استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تأیید 15 تن از متخصصان مدیریت ­ورزشی رسید. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعۀ مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای­ کرونباخ 0/81 محاسبه شد. برای تحلیل داده ­ها از روش­ های آماری توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل عاملی اکتشافی با کمک نرم­ افزار  SPSSاستفاده شد. نتایج نشان داد ۹ عامل بحران­ زا در حیطۀ ورزش همگانی ایران وجود دارد که براساس اولویت ضعف برنامه ­ریزی، نگرش نامناسب جامعه، ضعف نیروی انسانی، ضعف هماهنگی، مشکلات زیرساختی، مسائل مالی، مشکلات ساختاری و قانونی، ضعف نظام ارتباطی و عملکرد ضعیف رسانه­ ها هستند.